بعضي آينده اين مذاکرات را مثبت تلقي کرده و با اميد به رفع تحريم‌ها، اوضاع آينده اقتصادي کشور را مثبت تلقي کرده و بعضي با اعتقاد به شکست مذاکرات، بهبودي براي وضعيت اقتصادي متصور نبودند.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، به دنبال تمديد مذاکرات هسته‌اي و عدم دستيابي به توافق نهايي، بازار سرمايه دستخوش تغييراتي شد. اين تغييرات به گفته کارشناسان بيش از آنکه ماهيت واقعي داشته باشد و از عملکرد واقعي اقتصاد ناشي شده باشد، از انتظارات فعالين اقتصادي نشأت گرفته است.
يکي از مهمترين عواملي که در شکل‌دهي فعاليت‌هاي اقتصادي نقش به سزايي دارد، در کنار عوامل واقعي، انتظاراتي است که عوامل اقتصادي از وضعيت آينده اقتصاد دارند که همان چشم‌انداز آينده است. اين امر سرمايه‌گذار را تشويق به سرمايه گذاري کرده که به تبع آن تقاضاي پس انداز، توليد، اشتغال و ساير شاخص‌هاي اقتصادي را بهبود خواهد بخشيد.
در ماه‌هاي اخير به خصوص از سال پيش با تعويض دولت و پس از آن کليد خوردن مذاکرات هسته‌اي، بيم و اميدهايي درباره وضعيت آينده اقتصادي شکل گرفت. از اميد به برداشتن تحريم‌‌هايي که در دوران دولت مهرورزي به طور غيرقانوني از سوي آمريکا بر ما تحميل شد بود تا افزايش بودجه دولت از محل دارايي‌هاي بلوکه شده‌اي که از چندين سال قبل باعث تشديد اختلافات بين دو کشور ايران و آمريکا بوده است.
در اين بين اعمال تصميم‌گيرندگان عموما با دو رويکرد همراه بوده است. بعضي آينده اين مذاکرات را مثبت تلقي کرده و با اميد به رفع تحريم‌ها، اوضاع آينده اقتصادي کشور را مثبت تلقي کرده و بعضي با اعتقاد به شکست مذاکرات، بهبودي براي وضعيت اقتصادي متصور نبودند.
بهبود شاخص‌هاي بازار‌هاي موازي سرمايه‌گذاري، ارز، طلا و بورس، از سال پيش و به دنبال آغاز مذاکرات هسته‌اي، فراز و فرودهاي آن با نتيجه مذاکرات و تغييرات اخير اين بازارها در نتيجه آخرين دور مذاکرات، نشان از وابستگي اين بازارها به انتطارات عوامل دارد. به طوري که کاهش اخير شاخص بورس و افزايش قيمت‌هاي طلا و ارز، به گفته کارشانان دليل واقعي ندارد و آنچه تاثير گذار بوده، پيش بيني ها درباره نتايج مذاکرات ژنو بوده است.
آنچه مسلم است، نقش انتظارات نزد اقتصاددانان يک عامل مهم و پذيرفته شده در شکل دهي به فعاليت‌هاي اقتصادي است به طوري که کينز هم يکي از مهمترين عوامل رکود بزرگ 1930 را حلول روح شرور حيواني در سرمايه گذاران و عدم خوش بيني آنها نسبت به آينده و در نتيجه کاهش سرمايه گذاري و توليد مي دانست.
آنچه مهم است رويکرد منفعل سياستگذاران اقتصادي کشور است. به عبارتي سردمداران کشور به جاي اين که سناريوهاي مختلف از نتيجه مذاکرات را پيش رو گذاشته و اقدامات پيش گيرانه براي عميق تر نشدن رکود انجام دهند، منتظر نتايج مذاکرات ماندند و اين اقدام نقش اين مذاکرات را پر رنگ‌تر کرد؛ به طوري که در حالي که شاخص بازار بورس از وضعيت بالقوه آن کمتر است، با اعلام نتايج مذاکرات سقوط کرد و يا حباب طلا با وجود ريزش نسبت به چند ماه پيش همچنان بالاست و با توجه به قيمت جهاني اونس طلا، به طور بالقوه بايد بيشتر کاهش يابد.
انتهاي پيام/590 پ